استرس کودکان دوزبانه در خانه
استرس و اضطراب در کودک دوزبانه می تواند علل متفاوتی داشته باشد که به نوعی تاثیر بسیار زیادی در کودکان دارد و می تواند یک بازدارنده بسیار قوی برای پیشرفت کودک دوزبانه شما باشد. در این مقاله میخواهیم بر موضوع استرس در محیط خانه تمرکز کنیم، زیرا موضوعی است که با توانایی کودکان دوزبانه در داشتن عملکرد بهتر در مدرسه و بعدها در محیطهای کاری بسیار ارتباط دارد.
تعداد زیاد کودکان دوزبانه ای را که شاهد مشاجرهی والدین خویش میباشند، در نظر بگیرید. این واقعیتی انکار نشدنی است که دعواهای لاینحل زناشویی، بچهها را عمیقاً آزار میدهد.
آنها گوشهای خود را میگیرند، بیحرکت میایستند و مشت گره میکنند، گریه میکنند، اخمهایشان را در هم میکشند؛ میخواهند خانه را ترک کنند و به والدین خود التماس میکنند که بس کنند.
تحقیق پشت تحقیق نشان میدهد که کودکان دوزبانه بعد از شش ماهگی، به جر و بحثهای بزرگترها واکنش جسمانی نشان میدهند. ضربان قلب و فشار خون آنها بالا میرود. کودکان دوزبانه در هر سنی با مشاهدهی دائمی جنگ میان پدر و مادر. ترشح هورمونهای استرس بیشتری را در خون خود خواهند داشت. آنها در متمرکز نمودن توجه خود به دیگران، تعدیل احساسات و آرام کردن خود با دشواری بیشتری رو به رو میشوند.
از آنجایی که کودکان دوزبانه در خاتمه دادن به دعوای میان والدین ناتوان هستند و این عدم کنترل از نظر احساسی آنها را فلج میکند. همانطور که میدانید کنترل، بر بسیاری از جنبههای زندگی کودکان از جمله انجام تکالیف مدرسه اثر میگذارد.
استرسهای زناشویی در خانه میتواند باعث تاثیرات سوء تحصیلی بر کودک دوزبانه شما در هر سنی شود. هر چه شدت اختلافات بیشتر باشد، تاثیر آن بر عملکرد خانواده شدیدتر است. بنابر گزارشات معلمین، دانش آموزان خانوادههای از هم پاشیده، استعداد و هوش کمتری از خود بروز میدهند.
در کودکان دوزبانه ای که در خانه دچار استرس هستند و درگیر اختلافات خانوادگی هستند، سلامت جسمانی آنها، رو به وخامت است. غیبت و فرار از مدرسه شدت مییابد. غیبت ممکن است به این علت رخ دهد که استرس سیستم ایمنی را ضعیف کرده، در نتیجه خطر عفونت افزایش مییابد.
اگر چه شواهد چندان قطعی نمیباشند؛ ولی اطلاعات فزایندهای وجود دارد که نشان میدهد فرزندان در محیطهای خصومتآمیز خانوادگی، بیشتر در معرض خطر اختلالات روانی مانند افسردگی و اضطراب قرار دارند.
همراه با بزرگ شدن کودکان دوزبانه ، اثرات ناشی از استرس دوران کودکی میتواند با آنها باقی بماند. در حقیقت این تاثیرات به عملکرد فرد صرف نظر از مسئله سن لطمه وارد میکند، حتی اگر آن شخص قبلاً عملکرد بالای داشته باشد.